نقش واسطه گری خودکارآمدی برای سبک های یادگیری و انگیزش پیشرفت دانش آموزان دبیرستانی شهرستان ابرکوه

هدف تبیین نقش واسطه گری خودکارآمدی بین متغیرهای سبک های یادگیری و انگیزش پیشرفت می باشد. جامعه ی تحقیق کلیه دختران دبیرستانی شهرستان ابرکوه می باشند. به منظور انجام این پژوهش 200 نفر از دانش آموزان دختر رشته ی انسانی شهرستان ابرکوه به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه تحقیق مورد مطالعه قرار گرفتند.ابزارهای مورد استفاده در این تحقیق پرسشنامه سبک های یادگیری کلب(1985) و پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس (1970) و پرسشنامه خودکارآمدی شرر(1988) می باشد.به منظور تجزیه و تحلیل داده های خام از شیوه ی آماری تحلیل مسیر استفاده شد و داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل حاکی از آن بود که خودکارآمدی نقش واسطه گری معناداری برای متغیر سبک های یادگیری (همگرا و واگرا ) و متغیر انگیزش پیشرفت بازی می کند و سبک های یادگیری (جذب کننده و انطباق یابنده) با خودکارامدی و انگیزش پیشرفت رابطه معناداری ندارد.